A poem for Hazrat Ishaan

حضرت ايشان ای مرز پرگهر ای پاهت سرچشمه اقطاب

دور از تو اندیشه بدان پاینده مانی تو جاودان

ای دشمن ار تو سنگ خاره‌ای من آهنم جان من فدای غوث پاک میهنم

مهر تو چون شد پیشه‌ام دور از تو نیست اندیشه‌ام

در راه تو کی ارزشی دارد این جان ما پاینده باد حضرت ايشان ما

سنگ روضه در و گوهر است خاک روضه بهتر از زر است

مهرت از دل کی برون کنم برگو بی‌مهرِ تو چون کنم

تا گردش جهان و دور آسمان به پاست نور ایزدی همیشه رهنمای ماست

مهر تو چون شد پیشه‌ام دور از تو نیست اندیشه‌ام

در راه تو کی ارزشی دارد اين جان ما پاینده باد حضرت ايشان ما

حضرت ايشان ای خرم بهشت من روشن از تو سرنوشت من

گر آتش بارد به پیکرم جز مهرت در دل نپرورم

از آب و خاک و مهر تو سرشته شد گلم مهر اگر برون رود تهی شود دلم

مهر تو چون شد پیشه‌ام دور از تو نیست اندیشه‌ام

در راه تو کی ارزشی دارد این جان ما پاینده باد حضرت ايشان ما

Hazrat Ishaan, o bejeweled Qutb O, your feet on the eyes of the Aqtab

Far from you may the thoughts of evil be May you remain lasting and eternal

O enemy, if you are of stone, I am of steel May my life be sacrificed for Ghause Pak

Since your love became my calling My thoughts are never far from you

In your cause, when do our lives have value? Eternal is our Hazrat Ishaan.

The stones of your Rawza are jewels and pearls The soil of your Rawza are better than gold

When could I rid my heart of your affection? Tell me, what will I do without your affection?

As long as the turning of the earth and the cycling of the sky lasts The light of the Divine will always guide us

Since your love became my calling My thoughts are never far from you

In your cause, when do our lives have value? Eternal is our Hazrat Ishaan.

Hazrat Ishaan, o my green paradise Bright is my fate because of you

If fire rains on my body Other than your love I will not cherish in my heart

Your water, soil and love molded my clay If your love leaves my heart it will become barren

Since your love became my calling My thoughts are never far from you

In your cause, when do our lives have value? Eternal is our Hazrat Ishaan.